ما در هنگام گفت و گو بعضی از چیزها را بدون صحبت کردن با دیگران انتقال می دهیم؛
مثلا با تکان دادن سر نشان می دهیم که حرف طرف مقابل درست است یا با حرکات صورت نشان می دهیم که از شنیدن موضوعی تعجّب کرده ای. به این نوع ارتباط، ارتباط غیر کلامی می گویند.
در یک ارتباط خوب، حالت های چهره و حرکات و رفتارهای ما نیز مانند صحبت کردن و گوش دادن اهمیّت دارند.
ما می توانیم با رفتار و حالت های صورت خود نشان دهیم که خوشحال، غمگین، دلخور یا شاد هستیم.